~Luister naar het weten van je hart~


De afgelopen tijd werkte ik keihard. Zo ben ik opgevoed en ergens voelde ik ook omdat ik vorig jaar veel minder verdiend had ik wat goed te maken heb.

We deden afgelopen maandag een oefening met bepaalde thema's en ons lichaam. De rechterpols en hoe soepel die beweegt gaat over hoe gemakkelijk je je grenzen aangeeft. Tja hoe die bewoog en hoeveel pijn die daarna deed leek het er meer op dat het woord grenzen totaal niet meer bestond voor mij. Hoe laat je ook appt, belt of wat er ook geregeld moet worden ik doe er wat mee. Dienstbaar naar anderen zijn, maar nauwelijks naar mezelf. Dan je rechterheup die symbool staat voor dienstbaar zijn aan je hartsverlangen. Als je niet meer weet wat je wilt en alleen handelt vanuit je denken zal deze heup niet zo soepel bewegen. En ook die deed pijn. Want ik doe de laatste tijd veel moetjes.  Die pijn heb ik vaker en nu pas viel het kwartje waarom.

Het is tijd om wat te gaan veranderen!! Ik ben zo blij met mijn werk in het onderwijs. Ik houd van het contact met de studenten. Met collega's. De ontwikkeling van studenten en mijzelf. De opleiding onderwijsprofessional die ik doe. Ik ga het keuzedeel wat ik geef, Jeugd en Opvoedhulp, examineren. Het MamaCafé, waar ik zoveel liefde voor voel en heb, samen met vriendin/compagnon Lisanne. Moeders een luisterend oor bieden en vooral vertrouwen geven in het moederschap. Een Mamafestival wat eraan komt. Allerlei andere projecten.

Mijn eigen werk, mijn bedrijf, waar ik mee startte bijna 3 jaar geleden. Wat wil ik daarmee? De praktijk die ik startte om consulten te geven, maar dat niet meer was waar ik alleen blij van werd ontdekte ik gaandeweg. Workshops waar ik er veel van gegeven heb. Wat hele mooie ervaringen waren, maar ook geregeld voelde als duwen en trekken. En dan is de vraag wat nu?!!!

In al mijn persoonlijkheidsprofielen zit wel een kluizenaarsmodus. Die modus kon ik de afgelopen tijd veel te weinig aandacht geven, maar het is zo nodig voor creatie en inspiratie. En plezier, ik mag veel meer voelen waar ik op aanga. Ook een onderwerp voor mij. In plaats van steeds mijn pad uit te stippelen, te willen controleren, maar gewoon zien wat zich ontvouwt. Go with the flow. Ik oefen ermee.

Dus ik weet wat ik te doen heb en tegelijkertijd weet ik dat ook niet. Vanaf volgend jaar doe ik geen individuele consulten meer. Dit jaar doe ik ze uiteraard nog met veel liefde. Workshops en trainingen ga ik ook niet meer allemaal plannen, ik ga veel meer proberen te leven naar wat er op mijn pad komt. Ik heb gedacht over helemaal stoppen, maar ik kan me eigenlijk geen werk voorstellen zonder psychologie, ontwikkeling en een stukje spirualiteit. Natuurlijk ben ik daar in mijn andere werk ook mee bezig, maar in mijn praktijk heeft dit de meeste focus. Ik kan dit niet missen.

Het Witte Tovenaar levenspad waar we vanaf vandaag 13 dagen in leven en wat ook mijn persoonlijke levenspad is zegt het volgende ; De kunst is om helemaal aanwezig te blijven bij alles wat zich aandient en je te openen voor voor nieuwe wegen. Ook als je geen idee hebt hoe nu verder. Hopelijk heb je ook al een glimp opgevangen van hoe je leven er uitziet als je daadwerkelijk nieuwe wegen gaat bewandelen.